podcast: Ο Βασίλης Λούρας μιλάει για το φαινόμενο Μαρία Κάλλας και το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας»

«Μεταμόρφωσε την Όπερα, από ένα παλιό μουσειακό είδος, σε μια τέχνη που αφορά ξανά τους ανθρώπους»: Ο Βασίλης Λούρας το πρόσωπο πίσω από την ιδέα, την έρευνα, το σενάριο αλλά και τη συν-σκηνοθεσία (με τον Μιχάλη Ασθενίδη) μιλάει στον Στέλιο Παρρή για την απόλυτη σοπράνο και τα σπάνια ντοκουμέντα στο ντοκιμαντέρ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», το οποίο συνεχίζει για 2η εβδομάδα να προβάλλεται στους κινηματογράφους από το Cinobo.

«Είχαμε την τεράστια τύχη να βρούμε την τελευταία σωζόμενη ηχογράφηση που έκανε τον Αύγουστο του ’77 στο σπίτι της με την πιανίστα Βάσω Δεβετζή, όπου προβάρει μια άρια από τη Δύναμη του Πεπρωμένου. Και αυτό το ντοκουμέντο είναι σημαντικό για δύο λόγους, γιατί αφενός διαψεύδει αυτόν το μύθο ότι η Κάλλας πέθανε μέσα στην κατάθλιψη, με κατεβασμένες τις κουρτίνες, με ραγισμένη την καρδιά από τον Ωνάση, δεν έβγαινε έξω κτλ. Δεν ισχύει αυτό. Η Κάλλας μέχρι τελευταία μέρα έκανε πρόβες, δούλευε και έκανε αυτό που έκανε απ’ την αρχή της ζωής της, καθημερινά δούλευε πάνω στη μουσική και στο τραγούδι. Και το άλλο νομίζω πολύ σημαντικό, είναι ότι εδώ η φωνή της είναι όντως πολύ καλύτερη απ’ ότι ήταν στην περιοδεία του 1973/74 και ως εκ τούτου θα είχε ελπίδες -αν είχε ζήσει παραπάνω- να επιστρέψει κάνοντας κάποιες ηχογραφήσεις ενός προσεκτικά επιλεγμένου ρεπερτορίου».

Στο podcast o Βασίλης Λούρας μιλάει για τα τοπόσημα που συνδέονται με τη ζωή της Κάλλας στην Αθήνα, την Πατησίων – έναν δρόμο που περπατούσε καθημερινά- ενώ μιλάει για τα πρώτα χρόνια της στην Αθήνα τονίζοντας πόσο διαμόρφωσαν το φαινόμενο Μαρία Κάλλας. Μοιράζεται στο podcast:

«Θέλαμε αυτή τη “μαύρη τρύπα” που υπήρχε στη διεθνή βιβλιογραφία για τα ελληνικά χρόνια της Κάλλας να τη γεμίσουμε ούτως ώστε τώρα να υπάρχει και αυτό το δεδομένο».

«…H ίδια η Κάλλας ξεκαθαρίζει σε συνεντεύξεις της όταν την ρωτούσαν: Η πρώτη σας καριέρα ήταν στην Ιταλία; Λέει όχι. “Η πρώτη μου καριέρα δεν ήταν στην Ιταλία. Η πρώτη μου καριέρα ήταν στην Αθήνα. Στην Ιταλία είναι η δεύτερη καριέρα”. Όντως από την Ιταλία το ’47 από τη Βερόνα ξεκίνησε η μεγάλη καριέρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προηγήθηκε κάτι άλλο. Αν δεν είχε προηγηθεί αυτό που έγινε στην Αθήνα εκείνα τα οκτώ χρόνια, δεν θα ήταν τόσο έτοιμη για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της μεγάλης της καριέρας».

«Είναι ένα θαύμα της θέλησης…»: Για την “soprano assoluta”, ο Βασίλης Λούρας επισημαίνει στο podcast τις φήμες που συνεχίζουν να «κακοποιούν» το όνομά της, «ανυπόστατες», τονίζοντας και τις δύσκολες συνθήκες μέσα από τις οποίες κατάφερε να γίνει η απόλυτη σοπράνο, η “La Callas” όπως την αποκαλούν οι Γάλλοι:

«Εμείς λέμε σε κάποια σημεία στο ντοκιμαντέρ και νομίζω αυτή είναι η γραμμή που ενώνει τη ζωή της, ότι η Κάλλας πάντα ισορροπούσε μεταξύ θριάμβου και τραγωδίας. Δηλαδή αυτό που κατάφερε στη λυρική τέχνη δεν υπάρχει, ποτέ κανείς δεν έφτασε αυτή την κορυφή που έφτασε η Κάλλας. Αλλά την ίδια στιγμή συνέβαινε πάντα μια τραγωδία στη ζωή της. Είχε αυτή την πυξίδα και μελετούσε από το πρωί μέχρι το βράδυ και κατάφερε να κάνει τον εαυτό της αυτό που θέλησε η ίδια, δηλαδή να τον αλλάξει όπως εκείνη αποφάσισε».