Τι είναι η Βιομηχανική Αρχαιολογία; Η ιστορικός Μαρία Μαυροειδή και από τις πρώτες βιομηχανικές αρχαιολόγους στην Ελλάδα μιλάει για τον παράξενο και υβριδικό όρο που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1980 στη χώρα μας, ενώ ήδη είχε διανύσει τον δρόμο του από το 1950, όταν πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία.
Τι αφορά η Βιομηχανική Αρχαιολογία; «Αφορά τη μελέτη του τρόπου που παρήγαν και ζούσαν οι άνθρωποι στην περίοδο της εκβιομηχάνισης, από τη Βιομηχανική Επανάσταση και μετά, από τα μέσα 18ου αιώνα μέχρι και σήμερα», μοιράζεται στο podcast, η Δρ. ιστορικός – πρόεδρος Ελληνικού Τμήματος TICCIH, Μαρία Μαυροειδή.
Αναλύεται το βιομηχανικό φαινόμενο στην Ελλάδα, οι «περιπέτειες» της βιομηχανικής αρχαιολογίας και η ανάπτυξή της στον χρόνο σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο. Οι ιστορικοί μελετούσαν την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα, ξεκινώντας από την Ερμούπουλη και τον Πειραιά και προσπαθούσαν να αναδείξουν ένα υποφωτισμένο έως ανύπαρκτο κομμάτι της ιστορίας μας.
«Υπάρχουν οι υλικές και οι άυλες διαστάσεις της βιομηχανικής κληρονομιάς, όπως είναι οι άνθρωποι, η τεχνογνωσία τους, η εργασιακή εμπειρία τους, η ζωή τους μέσα και έξω από το εργοστάσιο». Η ιστορικός-βιομηχανική αρχαιολόγος Μαρία Μαυροειδή μιλάει για τα στοιχήματα του μέλλοντος: «Για να μπορέσουμε να σώσουμε την ουσία αυτού που αποκαλούμε βιομηχανική κληρονομιά πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ολιστικά: δεν υπάρχει βιομηχανική κληρονομιά χωρίς τον άνθρωπο που έβαλε μπροστά τις μηχανές, τους εργάτες, τον βιομήχανο που έβαλε τα κεφάλαια...»
Απαντά στα ερωτήματα: Τι είναι σήμερα η Βιομηχανική κληρονομιά και ποιος είναι ο πιο σύγχρονος ορισμός της; Τι μας απασχολεί σήμερα; Ποια είναι τα κριτήρια για την επανάχρηση των βιομηχανικών χώρων; «Είναι οι ανάγκες των ανθρώπων και της περιοχής που βρίσκονται... Να διασωθούν χωρίς να διαγράψουμε την ταυτότητα και την ιστορία του βιομηχανικού χώρου».
Η Μαρία Μαυροειδή είναι ιστορικός-βιομηχανική αρχαιολόγος, σπούδασε ιστορία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη βιομηχανική αρχαιολογία στο Ινστιτούτο Ironbridge του Πανεπιστημίου Birmingham και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στη Σχολή Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου (2010), με θέμα την ιστορία της ελληνικής μηχανουργίας. Ασχολείται συστηματικά με την έρευνα και την τεκμηρίωση της βιομηχανικής κληρονομιάς, τη διάσωση και ταξινόμηση αρχείων βιομηχανικών επιχειρήσεων και την προφορική ιστορία. Έχει αναλάβει την επιστημονική επιμέλεια εκθέσεων με θεματικές κυρίως τη βιομηχανική κληρονομιά και έχει συμμετάσχει στη συγγραφή επιστημονικών βιβλίων. Είναι πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς (TICCIH). Σήμερα είναι υπεύθυνη του Ιστορικού Αρχείου ΔΕΗ.